14 Haziran 2016 Salı

Tuvalet Eğitiminde Mutlu Son

      Çocuk eğitiminde sanırım beni en çok zorlayan tuvalet eğitimiydi. Yazının sonunu okuduğunuzda muhtemelen çok kolay öğretmiş diyeceksiniz ama hikayemiz bir hayli uzun. Öncelikle yaşadıklarımızı, ardından önemli noktaları maddeler halinde ele alacağım.
       Kızım tam 17 aylıkken tuvaletini söylemeye başlamıştı. Altında bez olmasına rağmen "anne çiş yapıyorum" veya "anne kaka yapıyorum" diyordu. Bu durum çevremizdeki tecrübeli annelerin dikkatini çekmişti ve artık zamanın geldiğini, zaten söylediği için hiç zorlanmadan alıştırabileceğimi söylediler. Aslında ben pek aldırmadım. Çünkü oğlum daha bir aylıktı.  Zaten erken doğduğu için çok güçsüzdü ve uzun emzirme seanslarımız oluyordu. Fakat bu fikir eşimin çok hoşuna gitmişti. Hemen bir lazımlık aldık. Kakasını yaparken zorlandığı için, ıkınmaya başlayınca lazımlığa oturtmaya karar verdik. Daha fazla ileri gitmeye niyetim yoktu. Fakat böylece  yanlış bir zamanlama ve kötü bir başlangıç yapmış olduk. Kızım lazımlığa oturunca çığlık çığlığa ağlıyor ve zaten zor yaptığı kakasını erteleyerek durum daha da vahim bir hal alıyordu. Bir süre ara verdik. Artık  kızım 2 yaşına girmişti. Ben yine çevremdekilerin baskısıyla tekrar  denedim. 3. Yaş gününe kadar sayısız denememiz oldu. Örneğin kızımın kaka yaptığını fark ediyorum. "Kakanı tuvalete yapmak ister misin kızım" deyince, "hayır anneciğim ben bezime yapacağım" diyordu. Ta ki o güne kadar. Doğum gününden birkaç gün sonra yine o malum soruyu sorduğumda bu kez olumlu cevap aldım. Evde bütün techizatımız tamdı zaten lazımlık, klozet kapağı, alıştırma külodu vs. Çişini yaptıktan sonra "kızım bundan sonra bezine değil de tuvalete yapmaya ne dersin? Çıkarayım mı bezi?" Şükürler olsun yine olumlu cevap aldım. Çişini öğrenmesi 2 gün sürdü ama büyük tuvaletini 1 haftanın sonunda öğrendi. Uykuda bez bağlamaya gelince; ilk 2 hafta bez bağlamama rağmen sabah kuru uyanıyordu. Akşam bez bağlarken ablalar bez kullanmaz diyordu ama yine de bağlıyordum. Sonra ara sıra ıslatmaya başladı. Ve 3. haftadan sonra peş peşe 3 gün ıslak uyanınca karşıma alıp konuştum. Kızım sen doğru söylüyorsun ablalar bez kullanmaz ama uyumadan önce tuvalete gider. Sen yatarken tuvalete gitmek istemiyorsun. Bu yüzden bez bağlıyorum. Uyumadan tuvalete gidersen bez bağlamam artık dedim. O da kabul etti. Böylece tuvalet eğitimimiz başarıyla noktalandı. Yaptığım tek ve büyük  yanlışa gelince
 Başarıyla sonuçlanan dışında önceki tüm denemeleri, kızımın ve benim hazır olmadığımı bile bile gerçekleştirdim. Özetle tuvalet eğitiminde dikkat edilecek hayati önem arz eden hususları sıralayalım:

1. Kendinizin bu sürece hazır olduğunuza emin olmanız gerekir. Zira bu uzun ve zorlu bir süreç.

2. Çocuğunuzun da hazır olduğuna emin olmanız gerekir. Çünkü ondan artık rahatından vazgeçmesini istiyorsunuz. Geldiği her an bırakıp rahatlayabilirken, oyunun en tatlı yerinde bırakıp tuvalete gitmesini bekliyoruz artık. Buna karar vermek bence her çocuğun hakkı. Zaten zorlamayla olmuyor. Sadece iki taraf da boş yere yıpranıyor.

3. İkiniz de hazırsınız ve artık başladınız eğitime. Bu süreçte çok sık yapılan yanlış, sürekli çişinin gelip gelmediğini sormak. Bunun çocuğu çok sıktığını kitaplarda okumuştum. Kızımda buna çok dikkat ettim. 2-3 saat geçmeden asla sormadım. Yok derse  de üstelemedim. Benim dışımda soran olursa ve bununla da kalmayıp, sen yine de götür gelmiştir diyenlere kızımın tepkisi çok sert oluyordu. 3 saatin sonunda hatırlatma amaçlı sorduğumda yok derse ona güvendiğimi ve gelince haber vereceğini bildiğimi söylüyordum.

4. Çocuğa güven esastır ancak kaçırma durumunu da göz önünde bulundurmak lazım. Alıştırma külodunun içine eski bir atleti katlayıp yerleştirin. Zira alıştırma külodu sıvı geçirmiyor ancak bez gibi de emici değil.

5. Tuvalet eğitimine başladıktan sonra ilk hafta evden çıkmadık. Daha fazla evde kalmaya dayanamadık. Bundan  sonra gittiğimiz yere klozet kapağımızı götürdüğümüz için sorun yaşamadık. Bak senin tuvaletin burda deyince onu benimsedi ve özel hissetmesini sağladı.

6. Büyük tuvaletini öğretmenin daha kolay olacağını düşünürdüm hep. Ama öyle değilmiş. Nedense bir türlü tuvalete yapmak istemedi. Birkaç gün tuttu yapmadı. 2 defa da altına yaptı. Bunu da yine bir anne blogunda okuduğum yöntemle aştık. Kakasını tuttuğunda karnını dinliyor gibi yaptım. Kızım kakalar artık çıkmak istiyor. "Biz evimize gideceğiz, çıkar bizi diyorlar" dedim. Yaptıktan sonra da kakaya el sallayıp güle güle kaka dedik ve sifonu çektik. Bunu yaparken çok eğleniyordu. Ve artık kutsal bir görevmiş gibi onları evine gönderiyordu.


7. Gece bağlama ayrı bir konu bence. Tanıdığım 5 yaşına gelmiş hala alt ıslatan çok çocuk var. Bu uykusunun derinliği, mesane kapasitesi herkesin farklıdır ve bunu en iyi siz bilirsiniz. Ben kafam rahat olsun diye bağlamayı tercih ettim ama kızımın istemediğini gördüm.  O bez bağlamayı istemiyorsa zaten konu kapanmıştır. Güven zedelemeye gerek yok.
Bu süreçte en yakınlarınızın desteğini isteyin ve ortak hareket edin.Özetle kararlı, tutarlı sükunetle  ve karşılıklı güvenle üstesinden geleceksiniz. Yeterki inanın!

2 yorum:

  1. Değerli annemiz, ne mutlu size. Kızınızı ve sizi tebrik ederim... Darısı benim oğlumun başına inşallah :)

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim. Başarılar diliyorum size ve oğlunuza

    YanıtlaSil